نام خلفا بر فرزندان امامان
نام خلفا بر فرزندان امامان: بن مایه‌ها، پیرایه‌ها؛ کتابی است مفصل (۶۵۶ص.) که به بررسی شبهه نامگذاری فرزندان امامان به نام های خلفا پرداخته است. متن اصلی با عنوان التسمیات بین التسامح العلوی والتوظیف الاموی دهمین جلد از سلسله انتشارات مرکزابحاث العقائدیه با عنوان سلسه رد الشبهات و عنوان فرعی آن به شرح زیر است:
دراسه تحلیلیه حول سبب تسمیه بعض اولاد الائمه باسماء الخلفاء.
مولف کتاب که آثاری از جمله وضوءالنبی را در کارنامه خود دارد، کتاب را به دو بخش اصلی تقسیم کرده است.
در بخش اول در چند مقدمه به اسم گذاری میان عرب و در اسلام و همچنین دلایل تطابق اسامی فرزندان ائمه با خلفا اشاره شده است. وی به سیر تاریخی مسأله پرداخته و نقش افرادی از جمله معاویه را در “جنگ اسامی” تبیین می‌کند. وی در قسمت بعد به نامگذاری ها میان طالبیان با تاکید بر امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌پردازد.
از نکات قابل توجه کتاب، روایتی است از قول حضرت امیر علیه السلام در مقاتل الطالبیین که درباره فرزندشان عثمان فرمودند: او را به اسم برادرم عثمان بن مظعون نامیده ام.
گزارشی که مولف از کتاب نقض آورده است هم قابل توجه است. عبدالجلیل به اتهام یکی از عالمان درباری در عصر ملکشاه و برکیارق اشاره می‌کند که مدعی شد، اینکه شیعیان اسامی فرزندان خود را به نام خلفا می‌گذارند برای اینست که به بهانه فرزند خود به خلفا دشنام دهند!!!. این موجب اعتراض شیعیان بویژه در ری و قم و کاشان شد و علمای شیعه به دلیل این اعتراض، توصیه به ترک اسم گذاری به نام خلفا کردند.